بچیز

لغت نامه دهخدا

بچیز. [ ب ِ ] ( ص مرکب ) کهین. کوچکترین. کمینه. کمترین هر چیز. ( برهان ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). لاشی ٔ.
- بچیز ناگرفتن ؛ اعتبار ناکردن. التفات ننمودن. ( ناظم الاطباء ).
- بچیز نداشتن ؛ مهم ناشمردن. بچیزی نداشتن :
چو صف برکشیدم ندارم بچیز
نیندیشم از لشکرت یک پشیز.
فردوسی.
- بچیز نشمردن یا بچیزی نشمردن ؛ بکمترین حساب نیاوردن.

فرهنگ فارسی

کهین کمینه .

پیشنهاد کاربران

بپرس