بچکم. [ ب َ ک َ ] ( اِ ) بجکم. گز کمان. تیر کمان. ( فرهنگ لغات شاهنامه ). || خانه تابستانی. اوبانه. ( اوبهی ) ( فرهنگ شعوری ). ایوان و بارگاه. پشکم. خانه تابستانی که اطراف آن را شبکه کرده باشند. ( برهان قاطع ). غرد. بادغرد. زیرزمین :
از تو خالی نگارخانه جم
فرش دیبا کشیده در بچکم.
رودکی.
هزاران بدش اندرون طاق و خم به بچکم درش نقش باغ ارم.
فردوسی.