بچواک

لغت نامه دهخدا

بچواک. [ ب َ ] ( اِ ) کسی که زبانی به زبانی ترجمه کند. ( آنندراج ). پچواک. ترجمه. ( ناظم الاطباء ). ترجمان. دوزبان. پژواک. رجوع به پچواک شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس