بچه ٔ دوگانه

لغت نامه دهخدا

بچه دوگانه. [ ب َ چ َ / چ ِ / ب َچ ْ چ َ / چ ِ ی ِ دُ ن َ / ن ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) توأم. ( دهار ). دو بچه که همزاد باشند. توأمان. همزاد. دوغلو.

فرهنگ فارسی

همزاد دوقلو .

پیشنهاد کاربران

بپرس