بچه خوره. [ ب َ چ َ / چ ِ / ب َچ ْ چ َ / چ ِ خوَ / خ ُ رَ / رِ ] ( نف مرکب ) جفت جنین. ( یادداشت مؤلف ). || حیوان موهوم که بچه خورد.آل. ( یادداشت مؤلف ). سبعی که بچه ها را رباید و خورد. || بواسیر لحمی رحم. ( یادداشت مؤلف ). || سخت مولع به پسران. ( یادداشت مؤلف ).
