بچل. [ ب َ چ َ ] ( ص ) شخصی را گویند که پیوسته لباس خود را ضایع کند و چرک و ملوث گرداند. ( برهان قاطع ). پلید. چرکین. ( آنندراج ). پچل. چرکین. - بچل بودن ؛ چرکین بودن و ملوث بودن لباس. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به پچل شود.
فرهنگ فارسی
( صفت ) شخصی که پیوسته لباس خود را ضایع کند و چرک و ملوث سازد .
فرهنگ معین
(بَ چَ ) (ص . ) شخصی که پیوسته لباس خود را ضایع کند و چرک و ملوث سازد.
