بپا کردن

لغت نامه دهخدا

بپا کردن. [ ب ِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) بپای کردن. بر پا کردن. سر پا نگاه داشتن. بلند کردن. افراختن.
- خیمه بپا کردن .
|| شروع کردن. راه انداختن. قائم ساختن :
این سخن پایان ندارد ای کیا
بحث بازرگان و طوطی کن بپا.
مولوی.
- هنگامه بپا کردن ؛ معرکه راه انداختن.

فرهنگ فارسی

برپا کردن سرپا نگاهداشتن

واژه نامه بختیاریکا

( بپا کِردِن ) بر پای کردن؛ گذاشتن؛ انجام دادن. دیلق به پا کردن یعنی آتش کن

پیشنهاد کاربران

بپرس