بوینوس آیرس. بوئنوس آیْرِس (Buenos Aires)
پایتخت و بزرگ ترین شهر آرژانتین، در ساحل غربی ریو لا پلاتا، با ۱۳,۳۴۹,۰۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۳). مرکز سیاسی، تجاری، صنعتی، و فرهنگی آرژانتین است. اقتصاد شهر به تولید و صادرات کالاهای کشاورزی وابسته است. بخش عمدۀ صادرات (شامل گندم، گوشت، محصولات لبنی، چرم، و گوشت) و واردات آرژانتین از این شهر صورت می گیرد. بوئنوس آبرس از طریق خطوط هوایی، راه آهن، و بزرگراه با سایر نقاط آرژانتین و جهان ارتباط دارد. دانشگاه بوئنوس آیرس (۱۸۲۱)، بزرگ ترین و قدیمی ترین دانشگاه آرژانتین، موزۀ علوم طبیعی آرژانتین، و کتابخانۀ ملی، با بیش از ۲ میلیون جلد کتاب، از مهم ترین بناهای این شهر به شمار می روند. به رغم تراکم جمعیت، بوئنوس آیرس از گروه های قومی و نژادی یک دست تشکیل شده است. حدود سه چهارم از جمعیت آن را اخلاف مهاجران ایتالیایی و اسپانیایی تشکیل می دهند که بین دهه های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ در این شهر ساکن شدند. حضور این مهاجران به شدت بر فرهنگ شهر اثر گذاشته است؛ بوئنوس آیرس، اروپایی ترین شهر امریکای لاتین و بزرگ ترین بندر امریکای جنوبی است. پدرو دِ مندوسا (۱۴۲۸ـ۱۴۹۵م) در ۱۵۳۶ این شهر را با نام سانتا ماریا دل بوئن آیره بنا کرد، که پس از حملۀ سرخ پوستان امریکایی (کراندی) متروک و در ۱۵۸۰ باسازی شد. در ۱۷۷۶ از سوی پادشاه اسپانیا نایب السلطنه ای برای ریود لا پلاتا منصوب و ادارۀ سرزمین های شیعی، پاراگوئه، و آرژانتین امروزی به وی واگذار و بوئنوس آیرس به عنوان پایتخت ایالات مؤتلفه انتخاب شد. در ۱۸۱۰ از اسپانیا مستقل شد و اسپانیا در ۱۸۱۶ استقلال آن را به رسمیت شناخت. این شهر در ۱۸۶۲ رسماً پایتخت آرژانتین شد. استان بوئنوس آیرس، به مرکزیت لاپلاتا، در نزدیکی این شهر قرار دارد.
پایتخت و بزرگ ترین شهر آرژانتین، در ساحل غربی ریو لا پلاتا، با ۱۳,۳۴۹,۰۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۳). مرکز سیاسی، تجاری، صنعتی، و فرهنگی آرژانتین است. اقتصاد شهر به تولید و صادرات کالاهای کشاورزی وابسته است. بخش عمدۀ صادرات (شامل گندم، گوشت، محصولات لبنی، چرم، و گوشت) و واردات آرژانتین از این شهر صورت می گیرد. بوئنوس آبرس از طریق خطوط هوایی، راه آهن، و بزرگراه با سایر نقاط آرژانتین و جهان ارتباط دارد. دانشگاه بوئنوس آیرس (۱۸۲۱)، بزرگ ترین و قدیمی ترین دانشگاه آرژانتین، موزۀ علوم طبیعی آرژانتین، و کتابخانۀ ملی، با بیش از ۲ میلیون جلد کتاب، از مهم ترین بناهای این شهر به شمار می روند. به رغم تراکم جمعیت، بوئنوس آیرس از گروه های قومی و نژادی یک دست تشکیل شده است. حدود سه چهارم از جمعیت آن را اخلاف مهاجران ایتالیایی و اسپانیایی تشکیل می دهند که بین دهه های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ در این شهر ساکن شدند. حضور این مهاجران به شدت بر فرهنگ شهر اثر گذاشته است؛ بوئنوس آیرس، اروپایی ترین شهر امریکای لاتین و بزرگ ترین بندر امریکای جنوبی است. پدرو دِ مندوسا (۱۴۲۸ـ۱۴۹۵م) در ۱۵۳۶ این شهر را با نام سانتا ماریا دل بوئن آیره بنا کرد، که پس از حملۀ سرخ پوستان امریکایی (کراندی) متروک و در ۱۵۸۰ باسازی شد. در ۱۷۷۶ از سوی پادشاه اسپانیا نایب السلطنه ای برای ریود لا پلاتا منصوب و ادارۀ سرزمین های شیعی، پاراگوئه، و آرژانتین امروزی به وی واگذار و بوئنوس آیرس به عنوان پایتخت ایالات مؤتلفه انتخاب شد. در ۱۸۱۰ از اسپانیا مستقل شد و اسپانیا در ۱۸۱۶ استقلال آن را به رسمیت شناخت. این شهر در ۱۸۶۲ رسماً پایتخت آرژانتین شد. استان بوئنوس آیرس، به مرکزیت لاپلاتا، در نزدیکی این شهر قرار دارد.
wikijoo: بوینوس_آیرس