بویْل، جان اندرو (۱۹۱۶ـ۱۹۷۸)(Boyle, John Andrew)
خاورشناس انگلیسی. دورۀ زبان آلمانی را در دانشگاه بیرمنگام به پایان برد. زبان های شرقی را در توبینگن و برلین فراگرفت. با ارائۀ پایان نامۀ خود با نام مطالعات دربارۀ تاریخ جهانگشای جوینی از دانشگاه لندن دانشنامۀ دکتری گرفت (۱۹۴۷). مربی فارسی (از ۱۹۵۰) و سپس دانشیار (۱۹۵۹) و استاد مطالعات ایرانی (از ۱۹۶۰) در دانشگاه منچستر، و عضو هیئت ویراستاران تاریخ ایران کیمبریج بود. مقالاتی دربارۀ ادبیات کهن فارسی و تاریخ ایران، به ویژه در دورۀ مغول، نوشته است. از آثارش: فرهنگ زبان فارسی (۱۹۴۹)؛ ترجمۀ تاریخ جهانگشای جوینی در دو جلد (۱۹۵۸)؛ دستور زبان فارسی امروز (۱۹۶۶)؛ جانشینان چنگیزخان(که ترجمۀ بخش هایی از جامع التواریخ رشیدالدین است) (۱۹۷۱)؛ امپراتوری جهانی مغول ۱۳۰۶ـ۱۳۷۰ (با همکاری) (۱۹۷۷)؛ ترجمۀ الهی نامۀ عطار (۱۹۷۷).
خاورشناس انگلیسی. دورۀ زبان آلمانی را در دانشگاه بیرمنگام به پایان برد. زبان های شرقی را در توبینگن و برلین فراگرفت. با ارائۀ پایان نامۀ خود با نام مطالعات دربارۀ تاریخ جهانگشای جوینی از دانشگاه لندن دانشنامۀ دکتری گرفت (۱۹۴۷). مربی فارسی (از ۱۹۵۰) و سپس دانشیار (۱۹۵۹) و استاد مطالعات ایرانی (از ۱۹۶۰) در دانشگاه منچستر، و عضو هیئت ویراستاران تاریخ ایران کیمبریج بود. مقالاتی دربارۀ ادبیات کهن فارسی و تاریخ ایران، به ویژه در دورۀ مغول، نوشته است. از آثارش: فرهنگ زبان فارسی (۱۹۴۹)؛ ترجمۀ تاریخ جهانگشای جوینی در دو جلد (۱۹۵۸)؛ دستور زبان فارسی امروز (۱۹۶۶)؛ جانشینان چنگیزخان(که ترجمۀ بخش هایی از جامع التواریخ رشیدالدین است) (۱۹۷۱)؛ امپراتوری جهانی مغول ۱۳۰۶ـ۱۳۷۰ (با همکاری) (۱۹۷۷)؛ ترجمۀ الهی نامۀ عطار (۱۹۷۷).
wikijoo: بویل،_جان_اندرو_(۱۹۱۶ـ۱۹۷۸)