بوی افزار. [ اَ ] ( اِ مرکب ) ادویه گرمی که درطعام ریزند، مانند فلفل و دارچینی و امثال آن. ( برهان ) ( آنندراج ). بوزار و ادویه. ( ناظم الاطباء ). گرم مصالح به طعام ، مثل زیره و قرنفل و قاقله و دارچینی وغیره. ( غیاث ): ببوی افزارها، خوش کرده چون زیره و کرویا و دارچینی و نانخواه و زعفران. ( ذخیره خوارزمشاهی ). || مجمر و بخوردان. ( ناظم الاطباء ).
فرهنگ فارسی
( اسم ) ادوی. گرمی که در طعام ریزند مانند : فلفل دارچین و غیره .
فرهنگ عمید
موادی که به عنوان چاشنی در غذا ریخته می شود، از قبیل فلفل، زردچوبه، دارچین، و مانندِ آن.
