بوپرست. [پ َ رَ ] ( نف مرکب ) ملائکه و جن. || سگی که جانور را ببوی پیدا کند. ( بهار عجم ) ( آنندراج ). سگی را گویند که بوی کرده جانوران را ببوید و آنرا بوره نیز خوانند. ( جهانگیری ). بوی پرست. ( ناظم الاطباء ).
