بؤوز

لغت نامه دهخدا

بؤوز. [ ب ُئو ] ( ع اِ ) ( از «ب ٔز» ) ج ِ باز. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). جمع باز که مرغی است شکاری. ( آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس