بوهموند پنجم انطاکیه

بوهموند پنجم انطاکیه ( انگلیسی: Bohemond V of Antioch؛ ۱۱۹۹ – ۱۷ ژانویه ۱۲۵۲ ) ، شاهزاده انطاکیه از سال ۱۲۳۳ تا ۱۲۵۲ و کنت طرابلس از سال ۱۲۳۳ تا ۱۲۵۲ میلادی بود. پس از مرگ پدرش، بوهموند چهارم، و همزمان با قدرت رسیدن وی، تقریبا تمام فرقه های نظامی اعلام استقلال کردند و از این رو بخشی از قلمروی بوهموند همچون بندر طرطوس، بغراس، مرقب، حصن الاکراد و صافیتا که تحت کنترل فرقه های نظامی بود، کاسته شد. وی همچون پدر و پدربزرگش خود را از درگیری و اختلافات میان فرانک ها و سیسیلی ها بر سر حکومت اورشلیم پرهیز کرد و نیز برخلاف بیشتر مسیحیان انطاکیه و طرابلس در شرکت در جنگ صلیبی هفتم که میان صلیبیون و ایوبیان در مصر درگرفت خودداری ورزید که مسئله بیشتر بخاطر ارتباطات وی با حکومت های مسلمان همجوارش بود. وی سرانجام در ژانویه ۱۲۵۲ درگذشت و پسرش بوهموند ششم جانشین وی شد.