بونیون

لغت نامه دهخدا

بونیون. ( معرب ، اِ ) ارقطیون . ( ابن البیطار ). به یونانی نباتی است ساقش بقدر انگشت و برگش شبیه به برگ کرفس و لطیف تر از آن و گلش شبیه به گل شبت و تخمش ریزه و خوشبو. ( از تحفه حکیم مؤمن ).

دانشنامه آزاد فارسی

بونیون (bunion)
التهاب مفصل بین شست پا و اولین استخوان کف پا. باعث انحراف شست به طرف داخل و ایجاد برآمدگی استخوانی می شود. علت این بیماری پوشیدن کفش نامناسب است. پاپزشکی پینه های دردناک را رفع می کند. برای درمان مشکل های زمینه ای پا از کفش های طبی با پنجه های پهن و عمیق استفاده می کنند. در مراحل اولیۀ تشکیل بونیون، ممکن است ورزش و فیزیوتراپی برای اصلاح وضعیت قرارگرفتن استخوان های پا مؤثر باشد، امّا زمانی که بونیون ایجاد شد، دیگر این روش ها چندان سودمند نیستند. بونیون خیاط ها یا بونیون کوچک روی برجستگی لبۀ خارجی پا، در محل قاعدۀ انگشت کوچک پا، ایجاد می شود. گفته می شود که علت ایجاد این عارضه حالت خاص نشستن خیاط هاست که زانوها با فاصله از یکدیگر قرار می گیرند و لبۀ بیرونی پاها به زمین فشرده می شود. درمان این عارضه عمل جراحی است.

پیشنهاد کاربران

بپرس