بونیز

لغت نامه دهخدا

بونیز. ( اِ ) ژوبین. و آن نیزه کوچکی بود که سر آن دو شاخ دارد. ( آنندراج ). نیزه کوتاه و ژوبین. ( ناظم الاطباء ) ( از اشتینگاس ).

فرهنگ فارسی

ژوبین . و آن نیز. کوچکی بود که سر آن دو شاخ دارد .

پیشنهاد کاربران

بپرس