بونزن روبرت

دانشنامه آزاد فارسی

بُونْزِن، روبِرت (۱۸۱۱ـ۱۸۹۹)(Bunsen, Robert)
بُونْزِن، روبِرت
شیمی دان آلمانی. اختراع چراغ (شعله) بونزِن را به او نسبت می دهند. نام او روی سلول الکتریکی کربن ـ روی هم نهاده شده است که آن را در ۱۸۴۱ اختراع کرد تا در چراغ های قوسی به کار برد. در ۱۸۶۰، دو عنصر جدید، سزیوم و روبیدیوم، را کشف کرد. در گوتینگن زاده شد. شیمی را در آن جا، پاریس، برلین، و وین آموخت. از ۱۸۵۲ تا پایان عمر علمی خود، استاد شیمی تجربی در هایدلبرگ بود. او در زمینۀ ترکیبات کاکودیل کار می کرد که ترکیبات آلی نامطبوع و خطرناکی از آرسنیک اند. بونزن براثر انفجاری در آزمایشگاه بینایی یک چشمش را از دست داد و براثرِ مسمومیت آرسنیک تقریباً به حال مرگ افتاد. در ۱۸۴۴، نورسنج لکه ـ روغن را برای اندازه گیری درخشندگی نور اختراع کرد. در اولین کارهایش در زمینۀ شیمی معدنی از سلول بونزن استفاده کرد. برای اولین بار با به کاربردن برق کافت (الکترولیز) منیزیوم فلزی را جدا کرد و عملاً نشان داد که این فلز، ضمن سوختن در هوا نور شدیدی ایجاد می کند. از چراغ بونزن احتمالاً برای گرم کردن نمک های فلزی به منظور تجزیه و تحلیل طیف بینی استفاده می کرد، فنی که او و گوستاو کیرشهوف پیشتازان آن بودند. لونزن از این راه عناصر جدیدی را کشف کرد.

پیشنهاد کاربران

بپرس