بونْدی، هِرْمان (۱۹۱۹ـ۲۰۰۵)(Bondi,Hermann)
بونْدی، هِرْمان
کیهان شناس بریتانیایی زادۀ اتریش. در ۱۹۴۸، با همکاری اخترشناس و کیهان شناس انگلیسی، فرد هویل، و اخترشناس امریکایی زادۀ اتریش، تامس گُلد، نظریۀ حالت پایا در کیهان شناسی را عرضه کرد که حاکی از تولید پیوستۀ مادّه در عالم است. در ۱۹۷۳ لقب شوالیه دریافت کرد. بوندی در وین زاده شد و در دانشگاه کیمبریج انگلستان در رشتۀ ریاضیات درس خواند. در ۱۹۴۰، به منزلۀ «تبعۀ دشمن» در بریتانیا تحت نظر قرار گرفت. طی جنگ جهانی دوم، با تامس گُلد آشنا شد. در۱۹۴۱ به دانشگاه کیمبریج بازگشت و در ۱۹۴۲، در زمینۀ رادار دریایی برای وزارت دریاداری بریتانیا شروع به کار کرد و ضمن این کار با فرد هویل آشنا شد. گُلد نیز به سرعت به آنها پیوست و هر سه در کیمبریج به تحقیق در زمینۀ مباحثات کیهان شناسی و موضوعات وابسته به آن مشغول شدند. بوندی در ۱۹۵۴ کرسی ریاضیات کاربردی کینگز کالج لندن را به دست آورد. در ۱۹۵۹، به عضویت انجمن سلطنتی درآمد، و در ۱۹۸۳ رئیس کالج چرچیل در کیمبریج انگلستان شد. الگوی حالت پایدار مجادله های زیادی برانگیخت، زیرا با وجود استفاده از مفاهیمی انقلابی، کاملاً با دانش موجود سازگاری داشت. با این حال، در دهه های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ شواهدی به دست آمد که نشان می داد عالم روزگاری چگال تر و داغ تر بوده است و به این ترتیب، بیشتر دانشمندان نظریۀ حالت پایدار را کنار گذاشتند. بوندی ویژگی های احتمالی و خواص فیزیکی امواج گرانشی را نیز شرح داد و نشان داد که چنین امواجی با نظریۀ نسبیت عام سازگار، و ازجمله نتیجه های محتوم آن اند.
بونْدی، هِرْمان
کیهان شناس بریتانیایی زادۀ اتریش. در ۱۹۴۸، با همکاری اخترشناس و کیهان شناس انگلیسی، فرد هویل، و اخترشناس امریکایی زادۀ اتریش، تامس گُلد، نظریۀ حالت پایا در کیهان شناسی را عرضه کرد که حاکی از تولید پیوستۀ مادّه در عالم است. در ۱۹۷۳ لقب شوالیه دریافت کرد. بوندی در وین زاده شد و در دانشگاه کیمبریج انگلستان در رشتۀ ریاضیات درس خواند. در ۱۹۴۰، به منزلۀ «تبعۀ دشمن» در بریتانیا تحت نظر قرار گرفت. طی جنگ جهانی دوم، با تامس گُلد آشنا شد. در۱۹۴۱ به دانشگاه کیمبریج بازگشت و در ۱۹۴۲، در زمینۀ رادار دریایی برای وزارت دریاداری بریتانیا شروع به کار کرد و ضمن این کار با فرد هویل آشنا شد. گُلد نیز به سرعت به آنها پیوست و هر سه در کیمبریج به تحقیق در زمینۀ مباحثات کیهان شناسی و موضوعات وابسته به آن مشغول شدند. بوندی در ۱۹۵۴ کرسی ریاضیات کاربردی کینگز کالج لندن را به دست آورد. در ۱۹۵۹، به عضویت انجمن سلطنتی درآمد، و در ۱۹۸۳ رئیس کالج چرچیل در کیمبریج انگلستان شد. الگوی حالت پایدار مجادله های زیادی برانگیخت، زیرا با وجود استفاده از مفاهیمی انقلابی، کاملاً با دانش موجود سازگاری داشت. با این حال، در دهه های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ شواهدی به دست آمد که نشان می داد عالم روزگاری چگال تر و داغ تر بوده است و به این ترتیب، بیشتر دانشمندان نظریۀ حالت پایدار را کنار گذاشتند. بوندی ویژگی های احتمالی و خواص فیزیکی امواج گرانشی را نیز شرح داد و نشان داد که چنین امواجی با نظریۀ نسبیت عام سازگار، و ازجمله نتیجه های محتوم آن اند.
wikijoo: بوندی،_هرمان_(۱۹۱۹ـ۲۰۰۵)