بونت

[ویکی فقه] بونْت، یا البونت، شهری مرزی و کوچک در شرق اندلس می باشد.
این شهر در شمال غرب استان والنسیا (بلنسیه) و در جنوب شرق شنتمریه در دامنۀ شرقی دره و رود گوادا لاویار ـ توریا و در ۱۰۰ کیلومتری بلنسیه قرار دارد و جمعیت آن حدود ۴ هزارتن است. راه آهن زیرزمینی به طول ۵۱۴’۱متر آن جا را به راه اصلی بلنسیه ـ مادرید متصل می سازد.
شکیب ارسلان، الحلل السندسیة، ج۳، ص۲۳۷، بیروت، ۱۳۵۵ق.
ابو طاهر اسماعیل بن عمران فهری بونتی و عبدالله بن فتوح بن موسی فهری بونتی و شمار دیگری از ادیبان و قاریان به این شهر منسوب اند.
ابن بشکوال، خلف، الصلة، ج۱، ص۲۸۰_ ۲۸۱، قاهره، ۱۹۶۶م.
مورخان اسلامی تا اوایل سدۀ ۵ق هیچ اشاره ای به شهر بونت نکرده اند و تنها از ۴۱۸ق/۱۰۲۷م به بعد است که نام این شهر در برخی منابع آمده است. از همین سال تا حدود ۵۰۰ق خاندان بنو قاسم در منطقۀ مرزی بونت فرمان راندند. این خاندان در اصل از قبیلۀ بربری کُتامه، و با قبلۀ عربی فِهری هم پیمان بودند
ابن حزم، علی، جمهرةانساب العرب، ج۱، ص۵۰۱، بیروت، ۱۴۰۳ق/۱۹۸۳م.
...