بومه یاکوب

دانشنامه آزاد فارسی

بومِه، یاکوب (۱۵۷۵ـ۱۶۲۴)(Boehme, Jakob)
بومِه، یاکوب
عارف آلمانی. در آلمان و هلند و انگلستان پیروان بسیار یافت. او بر آن بود که هر چیز تنها به واسطه خودش وجود می یابد و قابل فهم می شود. از این رو، به عقیدۀ او، شر لازمۀ وجود خیر است. به رأی بومه، خدا جامع اضداد است، ودر ذات سرمدی اش خیر و شر سازگار می شوند. مخالفت او با بیانات رسمی و انجیلی وار از دین، در کوئیکرها و رمانتیک های آلمانی، به ویژه شلینگ، تأثیر گذارد. بومه رساله ای به نام فجر (۱۶۱۲) نوشته است.

پیشنهاد کاربران

بپرس