بوم نقادی یا نقد بوم شناختی ( به انگلیسی: Ecocriticism ) مطالعه ادبیات و بوم شناسی از دیدگاه بین رشته ای است که در آن پژوهشگران ادبیات متونی را تحلیل می کنند که دغدغه های زیست محیطی را نشان می دهند و روش های مختلفی را بررسی می کنند که ادبیات با موضوع طبیعت برخورد می کند. [ ۱] نخستین بار توسط جوزف میکر به عنوان ایده ای به نام «بوم شناسی ادبی» در کمدی بقا: مطالعات در بوم شناسی ادبی ( ۱۹۷۲ ) مطرح شد. اصطلاح «بوم نقادی» در سال ۱۹۷۸ توسط ویلیام روکرت در مقاله خود «ادبیات و بوم شناسی: آزمایشی در بوم نقادی» ابداع شد. [ ۲]
بوم نقادی رویکردی عمداً گسترده است که با تعدادی از نام گذاری های دیگر، از جمله «مطالعات سبز ( فرهنگی ) »، «بوم سرایی» و «نقد ادبی محیط زیست» شناخته می شود و اغلب توسط حوزه های دیگری مانند بوم شناسی، طراحی پایدار، زیست سیاست، تاریخ زیست محیطی، محیط زیست گرایی، و بوم شناسی اجتماعی و غیره.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبوم نقادی رویکردی عمداً گسترده است که با تعدادی از نام گذاری های دیگر، از جمله «مطالعات سبز ( فرهنگی ) »، «بوم سرایی» و «نقد ادبی محیط زیست» شناخته می شود و اغلب توسط حوزه های دیگری مانند بوم شناسی، طراحی پایدار، زیست سیاست، تاریخ زیست محیطی، محیط زیست گرایی، و بوم شناسی اجتماعی و غیره.
wiki: بوم نقادی