بوم فیزیولوژی (Ecophysiology)
(فیزیولوژی اکولوژیکی) تأثیر اقلیم و محیط زیست بر کارکرد بدن موجودات زنده. کرم های حشرۀ پشمالو در سرزمین های شمالگانی (قطبی) زندگی و می توانند دماهایی تا ۷۰ درجۀ زیر صفر را تحمل کنند. آن ها درحالی در این وضع دوام می آورند که قسمت اعظمِ مایعات بدنشان به مدت ۱۱ ماه در سال منجمد می شود، و در طی یک ماه در تابستان که دما بالا می رود بدنشان گرم می شود، به سرعت طعمه ای به چنگ می آورند و می خورند. شگفت نیست که ۱۴ سال طول می کشد تا این «تاب آورندگان یخبندان» به سن و سال بلوغ برسند. دیگر جانورانی هم یافت می شود که دمای انجماد و یخبندان را، ازجمله با استفاده از پروتئین های ضد انجماد برای «فوق سرد» کردن مایعات بدنشان به منظور جلوگیری از تشکیل یخ (احترازکنندگان از انجماد)، تحمل می کنند. هر دو راهبرد یاد شده، مادام که مایع درون یاخته ها یخ نبندد، تحت برخی اوضاع زیست محیطی مؤثر است. هیچ جانوری نمی تواند در برابر انجماد مایع داخل یاخته ها تاب آورد. جزئیات سازوکارهای به کاررفته به وسیلۀ احترازکنندگان از انجماد و تاب آورندگان یخبندان جذاب و خیره کننده است. وقتی هم که شیوه های مبارزۀ جانوران، گیاهان و موجودات ذره بینی را با دمای بالا، فقدان اکسیژن، خشکسالی، PH، تعادل آب و مواد شیمیایی مشاهده می کنیم، دست خوش همین حیرت می شویم. بنابراین، بوم فیزیولوژی یا فیزیولوژی اکولوژیکی عبارت است از مطالعۀ عملکرد هر یک از موجودات زنده در ارتباط با محیط زیست غیر جاندارشان. این عوامل غیر جاندار به عنوان تنگناها و محدودیت های مکانی عمل می کنند که یک گونۀ خاص از لحاظ نظری می تواند در آن دوام آورد؛ این عوامل «زیست خوان بنیادی» هر موجود زنده را تعریف و تعیین می کند. در چارچوب این محدودیت های زیست محیطی، جایی که عملاً یک گونه زندگی می کند عمدتاً با توانایی آن به ورود به آن مکان و، پس از ورود، از طریق برهم کنش با سایر گونه ها («زیست خوان تحقق یافته» اش) تعیین می شود. بوم فیزیولوژی به تعدادی از موضوع های کاربردی، به خصوص کشاورزی، بازسازی اکولوژیکی زمین های متروک، و مطالعۀ آلودگی مربوط می شود؛ و با تغییرات زیست محیطی شتابانی که اکنون در سراسر جهان در حال اتفاق است، ضرورت شناخت بوم فیزیولوژی جنبۀ هرچه مبرم تری دارد.
(فیزیولوژی اکولوژیکی) تأثیر اقلیم و محیط زیست بر کارکرد بدن موجودات زنده. کرم های حشرۀ پشمالو در سرزمین های شمالگانی (قطبی) زندگی و می توانند دماهایی تا ۷۰ درجۀ زیر صفر را تحمل کنند. آن ها درحالی در این وضع دوام می آورند که قسمت اعظمِ مایعات بدنشان به مدت ۱۱ ماه در سال منجمد می شود، و در طی یک ماه در تابستان که دما بالا می رود بدنشان گرم می شود، به سرعت طعمه ای به چنگ می آورند و می خورند. شگفت نیست که ۱۴ سال طول می کشد تا این «تاب آورندگان یخبندان» به سن و سال بلوغ برسند. دیگر جانورانی هم یافت می شود که دمای انجماد و یخبندان را، ازجمله با استفاده از پروتئین های ضد انجماد برای «فوق سرد» کردن مایعات بدنشان به منظور جلوگیری از تشکیل یخ (احترازکنندگان از انجماد)، تحمل می کنند. هر دو راهبرد یاد شده، مادام که مایع درون یاخته ها یخ نبندد، تحت برخی اوضاع زیست محیطی مؤثر است. هیچ جانوری نمی تواند در برابر انجماد مایع داخل یاخته ها تاب آورد. جزئیات سازوکارهای به کاررفته به وسیلۀ احترازکنندگان از انجماد و تاب آورندگان یخبندان جذاب و خیره کننده است. وقتی هم که شیوه های مبارزۀ جانوران، گیاهان و موجودات ذره بینی را با دمای بالا، فقدان اکسیژن، خشکسالی، PH، تعادل آب و مواد شیمیایی مشاهده می کنیم، دست خوش همین حیرت می شویم. بنابراین، بوم فیزیولوژی یا فیزیولوژی اکولوژیکی عبارت است از مطالعۀ عملکرد هر یک از موجودات زنده در ارتباط با محیط زیست غیر جاندارشان. این عوامل غیر جاندار به عنوان تنگناها و محدودیت های مکانی عمل می کنند که یک گونۀ خاص از لحاظ نظری می تواند در آن دوام آورد؛ این عوامل «زیست خوان بنیادی» هر موجود زنده را تعریف و تعیین می کند. در چارچوب این محدودیت های زیست محیطی، جایی که عملاً یک گونه زندگی می کند عمدتاً با توانایی آن به ورود به آن مکان و، پس از ورود، از طریق برهم کنش با سایر گونه ها («زیست خوان تحقق یافته» اش) تعیین می شود. بوم فیزیولوژی به تعدادی از موضوع های کاربردی، به خصوص کشاورزی، بازسازی اکولوژیکی زمین های متروک، و مطالعۀ آلودگی مربوط می شود؛ و با تغییرات زیست محیطی شتابانی که اکنون در سراسر جهان در حال اتفاق است، ضرورت شناخت بوم فیزیولوژی جنبۀ هرچه مبرم تری دارد.
wikijoo: بوم_فیزیولوژی