بوم شناسی صوتی

بوم شناسی صوتی یا بوم شناسی آکوستیک ( به انگلیسی: Acoustic ecology ) ، که گاهی بوم صوت شناسی ( اکوآکوستیک ) یا مطالعه چشم انداز صوتی نیز نامیده می شود، رشته ای است که به مطالعه رابطه میان انسان ها و محیط پیرامونش، با واسطه صدا، می پردازد. [ ۱] مطالعات بوم شناسی صوتی در اواخر دههٔ ۱۹۶۰ با R. Murray Schafer یک نوازنده، آهنگساز و استاد پیشین مطالعات ارتباطات در دانشگاه Simon Fraser و با کمک تیم خود[ ۲] در دانشگاه سایمون فریزر ( ونکوور، بریتیش کلمبیا، کانادا ) آغاز شد. بخشی از پروژه جهانی چشم انداز صوتی. تیم اصلی WSP شامل بری ترواکس و هیلدگارد وسترکمپ، بروس دیویس و پیتر هوس و دیگران بود. نخستین مطالعه ای که توسط WSP انجام شد، The Vancouver Soundscape نام داشت. علاقه به این منطقه پس از این مطالعه پیشگام و مبتکرانه به شدت افزایش یافت و حوزه بوم شناسی صوتی علاقه پژوهشگران و هنرمندان را در سراسر جهان برانگیخت. در سال ۱۹۹۳، اعضای جامعه بین المللی بوم شناسی صوتی که اکنون بزرگ و فعال بود، مجمع جهانی بوم شناسی صوتی را تشکیل دادند. [ ۳]