بولْوِرـ لیتون، اِدوارد (۱۸۰۳ـ۱۸۷۳)(Bulwer-Lytton, Edward)
نویسندۀ انگلیسی. رمان هایش که با موفقیت ذوق و سلیقۀ مردم عصر را دنبال می کرد عبارت اند از پِلَم(۱۸۲۸)، آخرین روزهای پومْپِئی(۱۸۳۴) و دزانونی(۱۸۴۲). از نمایش نامه هایش نیز ریشلیو(۱۸۳۸) است. بولور ـ لیتون درک عمیقی از شخصیت، معلومات تاریخی بسیار، و شناخت گسترده ای از زندگی و اجتماع داشت. آثارش در دورۀ ویکتوریا بسیار خوانده می شد. در ۱۸۳۸ بارونِت، و در ۱۸۶۶ بارون شد. قانون حق مؤلف ۱۸۳۳ نیز به «قانون بولور ـ لیتون» مشهور بود. در لندن به دنیا آمد و خصوصی درس خواند و پس از آن در ترینیتی کالج و ترینیتی هال کیمبریج تحصیل کرد و در آن جا قابلیت های خود را به نحو احسن نشان داد، اما فقط مدرک معمولی گرفت. پس از ازدواج، به رمان نویسی روی آورد تا کمکی برای درآمدش باشد. در ۱۸۲۷ فالکندو سال بعد پلم و مطرود را منتشر کرد. یوجین اِرَم در ۱۸۳۲ و رِینْتْسی در ۱۸۳۵ منتشر شدند. از جمله نمایش نامه های اوست: بانوی لیون (۱۸۳۸) و پول: یک کمدی (۱۸۴۰). رمان تاریخی پرطرفدارش به نام آخرین بارون ها در ۱۸۴۳ و هارولد، آخرین ساکسون ها پنج سال پس از آن انتشار یافت. بولورـ لیتون از ۱۸۳۱ نمایندۀ پارلمان بود، که از ۱۸۳۱ تا ۱۸۴۱ در گروه لیبرال ها و از ۱۸۵۲ تا ۱۸۶۶ در شمار محافظه کاران قرار داشت. از ۱۸۵۸ تا ۱۸۵۹ نیز وزیر مستعمرات بود. برخی از بهترین کتاب های او عبارت اند از ککستن ها (۱۸۴۹)، داستان عجیب(۱۸۶۲)، نسل آینده(۱۸۷۱)، کِنِِلْم چیلینگْلی (۱۸۷۳) و اثر ناتمام پاریسی ها (۱۸۷۳).
نویسندۀ انگلیسی. رمان هایش که با موفقیت ذوق و سلیقۀ مردم عصر را دنبال می کرد عبارت اند از پِلَم(۱۸۲۸)، آخرین روزهای پومْپِئی(۱۸۳۴) و دزانونی(۱۸۴۲). از نمایش نامه هایش نیز ریشلیو(۱۸۳۸) است. بولور ـ لیتون درک عمیقی از شخصیت، معلومات تاریخی بسیار، و شناخت گسترده ای از زندگی و اجتماع داشت. آثارش در دورۀ ویکتوریا بسیار خوانده می شد. در ۱۸۳۸ بارونِت، و در ۱۸۶۶ بارون شد. قانون حق مؤلف ۱۸۳۳ نیز به «قانون بولور ـ لیتون» مشهور بود. در لندن به دنیا آمد و خصوصی درس خواند و پس از آن در ترینیتی کالج و ترینیتی هال کیمبریج تحصیل کرد و در آن جا قابلیت های خود را به نحو احسن نشان داد، اما فقط مدرک معمولی گرفت. پس از ازدواج، به رمان نویسی روی آورد تا کمکی برای درآمدش باشد. در ۱۸۲۷ فالکندو سال بعد پلم و مطرود را منتشر کرد. یوجین اِرَم در ۱۸۳۲ و رِینْتْسی در ۱۸۳۵ منتشر شدند. از جمله نمایش نامه های اوست: بانوی لیون (۱۸۳۸) و پول: یک کمدی (۱۸۴۰). رمان تاریخی پرطرفدارش به نام آخرین بارون ها در ۱۸۴۳ و هارولد، آخرین ساکسون ها پنج سال پس از آن انتشار یافت. بولورـ لیتون از ۱۸۳۱ نمایندۀ پارلمان بود، که از ۱۸۳۱ تا ۱۸۴۱ در گروه لیبرال ها و از ۱۸۵۲ تا ۱۸۶۶ در شمار محافظه کاران قرار داشت. از ۱۸۵۸ تا ۱۸۵۹ نیز وزیر مستعمرات بود. برخی از بهترین کتاب های او عبارت اند از ککستن ها (۱۸۴۹)، داستان عجیب(۱۸۶۲)، نسل آینده(۱۸۷۱)، کِنِِلْم چیلینگْلی (۱۸۷۳) و اثر ناتمام پاریسی ها (۱۸۷۳).
wikijoo: بولورـ_لیتون،_ادوارد_(۱۸۰۳ـ۱۸۷۳)