بولْتْوود، بِرترام (۱۸۷۰ـ۱۹۲۷)(Boltwood, Bertram)
شیمی دان و فیزیک دان امریکایی. در زمینۀ واپاشی رادیواکتیو اورانیوم و توریوم تحقیق می کرد و نتایج تحقیقاتش تأثیر فراوانی بر پیشرفت نظریۀ ایزوتوپ ها گذاشت. از ۱۸۹۷ تا ۱۹۰۰، عضو هیئت علمی دانشگاه یِیل بود و در آن جا، با همکاری جوزف هایدپرات، شیمی دان امریکایی، رشتۀ مهندسی معدن را پایه گذاری کرد. بولتوود به رادیواکتیویته بسیار علاقه مند بود و در ۱۹۰۴، نشان داد که بسیاری از عناصر رادیواکتیو به عناصر رادیواکتیو دیگر واپاشی می کنند. او یونیوم را، که اکنون توریوم -۲۳۰ نامیده می شود، کشف کرد. در ۱۹۰۵، نشان داد که سرب آخرین محصول واپاشی رادیواکتیو است و دو سال بعد روشی را برای تعیین سن بعضی از سنگ ها با اندازه گیری نرخ و نسبت سرب و اورانیوم آن ها پیش نهاد. روش های گسترده تر رادیومتری (پرتوسنجی) برای تعیین سن (سال یابی) زمین به کارآمدند و به باستان شناسی یاری رساندند. در ۱۹۱۰، استاد پرتوشیمی دانشگاه ییل شد.
شیمی دان و فیزیک دان امریکایی. در زمینۀ واپاشی رادیواکتیو اورانیوم و توریوم تحقیق می کرد و نتایج تحقیقاتش تأثیر فراوانی بر پیشرفت نظریۀ ایزوتوپ ها گذاشت. از ۱۸۹۷ تا ۱۹۰۰، عضو هیئت علمی دانشگاه یِیل بود و در آن جا، با همکاری جوزف هایدپرات، شیمی دان امریکایی، رشتۀ مهندسی معدن را پایه گذاری کرد. بولتوود به رادیواکتیویته بسیار علاقه مند بود و در ۱۹۰۴، نشان داد که بسیاری از عناصر رادیواکتیو به عناصر رادیواکتیو دیگر واپاشی می کنند. او یونیوم را، که اکنون توریوم -۲۳۰ نامیده می شود، کشف کرد. در ۱۹۰۵، نشان داد که سرب آخرین محصول واپاشی رادیواکتیو است و دو سال بعد روشی را برای تعیین سن بعضی از سنگ ها با اندازه گیری نرخ و نسبت سرب و اورانیوم آن ها پیش نهاد. روش های گسترده تر رادیومتری (پرتوسنجی) برای تعیین سن (سال یابی) زمین به کارآمدند و به باستان شناسی یاری رساندند. در ۱۹۱۰، استاد پرتوشیمی دانشگاه ییل شد.
wikijoo: بولتوود،_برترام_(۱۸۷۰ـ۱۹۲۷)