بوقال

لغت نامه دهخدا

بوقال. ( ع اِ ) ( از «ب ق ل » ) کوزه بی گوشه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). ج ، بواقیل. ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس