بوفلان

لغت نامه دهخدا

بوفلان. [ ف ُ ] ( ع اِ مرکب ) فرزند شخصی مجهول. ناشناخته :
حبل ایزد حیدر است او را بگیر
وز فلان و بوفلان بگسل حبال.
ناصرخسرو.

پیشنهاد کاربران

بپرس