شرف الدین پانی پتی معروف به بوعلی قلندر و قطب ابدال ( مرگ ۷۲۳ یا ۷۲۴ قمری ) عارف و شاعر سده های هفتم و هشتم هجری قمری اهل هندوستان بود. او به نظم و نثر فارسی استاد بود و نخستین شاعر در هند است که در اشعارش محمد را ستوده. تخلص های شعری او شرف، قلندر و بوعلی بود.
... [مشاهده متن کامل]
پدر او سالار فخرالدین از اهالی کرمان بوده که تبارش به ابوحنیفه نعمان بن ثابت کوفی می رسید و مادرش بی بی حافظ جمال از نوادگان شاه نعمت الله ولی بود. به دلیل استقرار این خانواده در شهر پانی پت بوعلی را پانی پتی می خواندند.
بوعلی سال های نخست زندگی اش را در پانی پت و کرنال گذراند و سپس به دهلی رفته و در امور دینی به آموزش پرداخت. سپس راه قلندری پیش گرفت و به سیر و سفر پرداخت و با عارفان گوناگون دیدار نمود. گویا در قونیه موفق به دیدار و شاگردی از شمس تبریزی و مولوی هم شده است. در پایان او به پانی پت برگشت و تبلیغ اسلام پرداخت. مرگ او در کرنال رخ داد و در همان جا به خاک سپرده شد، ولی در آینده پیکر او را به پانی پت منتقل نموده و در آنجا به خاک سپردند.
از او دیوان اشعار، قصاید، غزلیات و رباعیاتی به جای مانده است. سبک شعری و وزن مثنوی های او به آنِ مولوی همانند است. او چند دوبیتی نیز به زبان هندی سروده است. از او مکتوباتی در شرح تصوف نیز برجای مانده است.
... [مشاهده متن کامل]
پدر او سالار فخرالدین از اهالی کرمان بوده که تبارش به ابوحنیفه نعمان بن ثابت کوفی می رسید و مادرش بی بی حافظ جمال از نوادگان شاه نعمت الله ولی بود. به دلیل استقرار این خانواده در شهر پانی پت بوعلی را پانی پتی می خواندند.
بوعلی سال های نخست زندگی اش را در پانی پت و کرنال گذراند و سپس به دهلی رفته و در امور دینی به آموزش پرداخت. سپس راه قلندری پیش گرفت و به سیر و سفر پرداخت و با عارفان گوناگون دیدار نمود. گویا در قونیه موفق به دیدار و شاگردی از شمس تبریزی و مولوی هم شده است. در پایان او به پانی پت برگشت و تبلیغ اسلام پرداخت. مرگ او در کرنال رخ داد و در همان جا به خاک سپرده شد، ولی در آینده پیکر او را به پانی پت منتقل نموده و در آنجا به خاک سپردند.
از او دیوان اشعار، قصاید، غزلیات و رباعیاتی به جای مانده است. سبک شعری و وزن مثنوی های او به آنِ مولوی همانند است. او چند دوبیتی نیز به زبان هندی سروده است. از او مکتوباتی در شرح تصوف نیز برجای مانده است.
