بوطی محمدسعید

بوطی، محمدسعید (۱۹۲۹- ۲۰۱۳م)
بوطی، محمدسعید
عالم دینی سوری و رئیس سابق دانشکدۀ شریعت دمشق. خانواده اش اصلاً کُرد بودند. پدرش، ملا رمضان، از جزیره ابن عمر در شمال عراق به دمشق فرار کرد و در آن جا ماندگار شد. بوطی پس از نگارش رساله دکترایش در موضوع نقد ماتریالیسم دیالکتیک توجهی جدی به مبارزه با مادیگری از خود نشان داد و در بُعد فقهی از مدافعان سرسخت فقه سنتی و کلام اشعری بود. رویکرد سیاسی و جهادطلبانه نداشت و رابطه اش با اخوان المسلمین رابطه ای صمیمانه نبود. وی همواره ترجیح داده است بی آن که در سلک وعاظ السلاطین قرار گیرد به نصیحت حاکمان بپردازد. در ۱۹۹۳، انتشار کتاب جهاد در اسلام او که وی در آن هر گونه خروج بر حاکم را به هر علتی محکوم و مردود می داند، موضوعی تازه برای اختلافات وی با جریان های اسلام گرا فراهم ساخت و رابطه اش را با دولت سوریه نزدیک تر کرد و پس از آن به وی اجازه تدریس و سخنرانی عمومی در مساجد دمشق داده شد. از مهم ترین آثار او می توان به عناوین زیر اشاره کرد:اسلام و زمانه، پژوهش های قرآنی، بزرگ ترین یقینیات هستی شناختی.