بوطه

لغت نامه دهخدا

بوطه. [ طَ ] ( معرب ،اِ ) بوته زرگری. ( ناظم الاطباء ). بوتقه است و معرب.( از اقرب الموارد ). معرب بوته. رجوع به بوته شود.

فرهنگ فارسی

بوت. زرگری . بوتقه است و معرب

پیشنهاد کاربران

بپرس