بوشناس. [ ش ِ ] ( نف مرکب ) آنکه شامه صحیح داشته باشد. ( آنندراج ). آنکه بخوبی در میان بوها تشخیص میکند. ( ناظم الاطباء ). آنکه بخوبی ، بویها را تشخیص دهد. ( فرهنگ فارسی معین ) : ما بحسن صورت از معنی قناعت کرده ایم بوشناسان را قماش پیرهن منظور نیست.صائب ( از آنندراج ).