بوش جورج

بوش (پدر) جورج (۱۹۲۴). بوش (پدر)، جورج (۱۹۲۴)(Bush, George)
بوش (پدر)، جورج
چهل و یکمین رئیس جمهور ایالات متحدۀ امریکا (۱۹۸۹ـ۱۹۹۳) از حزب جمهوری خواه. مدیر سازمان مرکزی اطلاعات (سیا) (۱۹۷۶ـ۱۹۸۱) و معاون رئیس جمهور (۱۹۸۱ـ۱۹۸۹) بود. در آغاز ریاست جمهوری، از واکنش او به ابتکارات دیپلماتیک میخائیل گورباچف، رهبر شوروی، به منزلۀ واکنشی نارسا خرده گرفته شد، اما اقدام او مبنی بر اعزام نیروهای ایالات متحده به پاناما برای برکنار کردن متحد پیشینش، ژنرال مانوئل نوریئگا، با اقبال مردم امریکا مواجه شد. موفقیت در جنگ ۱۹۹۱ با عراق موضع او را بیشتر تقویت کرد. مشکلات اقتصادی داخلی در فاصلۀ ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۲ به شکست او از بیل کلینتون، نامزد حزب دموکرات، در انتخابات ریاست جمهوری ۱۹۹۲ انجامید. پسر او، جورج دبلیو بوش، در ۲۰۰۱ رئیس جمهور ایالات متحده شد. بوش در میلتون، واقع در ایالت ماساچوست، متولد شد و در کنتیکت، که پدرش پرسکت بوش سناتور آن جا بود، پرورش یافت. در ۱۹۴۸، از دانشگاه ییل فارغ التحصیل شد و برای تشکیل یک شرکت حفاری نفت به تگزاس رفت. از ۱۹۶۷ تا ۱۹۷۰ عضو کنگرۀ امریکا و در فاصلۀ ۱۹۷۱ تا ۱۹۷۳ سفیر ایالات متحده در سازمان ملل بود، و از سوی ریچارد نیکسون ریاست حزب جمهوری خواه را برعهده داشت (۱۹۷۳ـ۱۹۷۴). در دورۀ ریاست جمهوری جرالد فورد فرستادۀ ویژۀ امریکا به چین بود (۱۹۷۴ـ۱۹۷۵). در دولت رونالد ریگان در مقام معاون رئیس جمهور سفرهای بسیاری کرد و مسئولیت نظارت بر اصلاحات حکومتی و برنامه های مبارزه با قاچاق مواد مخدر را برعهده داشت. در دورۀ ریاست بوش بر سیا، ژنرال پانامایی نوریئگا از حقوق بگیران این سازمان بود. بعدها پاناما مجرایی برای تدارکات پنهان تسلیحات به ایران و چریک های مخالف حکومت ساندینیستی در نیکاراگوا شد. در ۱۹۸۷، شواهدی حاکی از پیوند داشتن بوش با رسوایی ایرانگیت برملا شد. ولی نوریئگا مهارناپذیر شده بود و در دسامبر ۱۹۸۹، بوش نیروی تهاجمی به پاناما اعزام کرد و حکومتی دست نشاندۀ امریکایی روی کار آورد. بوش در مقام ریاست جمهوری خیلی زود وعده های انتخاباتی خود را مبنی بر عدم برقراری مالیات های تازه زیر پا گذاشت، اما پیش از آن مالیات سود سرمایه را کاهش داد که نفع آن عمدتاً به ثروتمند ترین مردم، که سه درصد جمعیت امریکا را تشکیل می دهند، رسید. در ۱۹۹۰، با اعلام رسمی پایان جنگ سرد و بروز رکود اقتصادی در ایالات متحده، بوش نظم نوِ جهانی را اعلام کرد و، پس از آن که عراق خاک کویت را به خود منضم کرد، ارتش بزرگی را به عربستان سعودی فرستاد و هرگونه مذاکره را مردود شمرد. واکنش او به اقدام عراق کاملاً متفاوت با سیاست پشتیبانی وی از امتناع اسرائیل در محترم شمردن قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل مبنی بر عقب نشینی آن کشور از سرزمین های اشغالی بود، اما بیرون راندن نیروهای عراقی از خاک کویت به منزلۀ پیروزی بزرگ ایالات متحده قلمداد شد. با این همه، امضای پیمان کاهش سلاح های استراتژیک (استارت ۱)، که مدت ها معوّق مانده بود، در ژوئیۀ ۱۹۹۱ و سپس تصمیم بوش در کاهش یک جانبه و بی سابقۀ جنگ افزارهای هسته ای ایالات متحده، به بالا گرفتن انتقادات از شیوۀ وی برای ادارۀ امور داخلی انجامید و از محبوبیت بوش در میان مردم امریکا کاسته شد. او پس از شکست در نظرسنجی های نوامبر ۱۹۹۲ و پیش از تحویل منصب ریاست جمهوری به جانشین دموکرات خویش، بیل کلینتون، در ۲۰ ژانویۀ ۱۹۹۳، دستور آغاز عملیات تجدید امید را در سومالی صادر، و معاهدۀ استارت ۲ را با روسیه امضا کرد. این معاهده هر دو کشور را به برچیدن دوسوم جنگ افزارهای دوربرد هسته ای خود تا ۲۰۰۳ متعهد می کرد. از این گذشته، وی پس از ادعای نقض قانون منطقۀ پرواز ممنوع، که سازمان ملل مقرر کرده بود، از بمباران هدف های راهبردی در عراق حمایت کرد و این اقدام او مناقشۀ بیشتری برانگیخت.

بوش (پسر) جورج (۱۹۴۶). بوش (پسر)، جورج (۱۹۴۶)(Bush, George)
بوش (پسر)، جورج
چهل و سومین رئیس جمهور ایالات متحدۀ امریکا از ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۸. فرزند جورج بوش، رئیس جمهور اسبق، و از ۱۹۹۴ تا سال ۲۰۰۰ فرماندار جمهوری خواه ایالت تگزاس بود. پس از شکست اَل گور، نامزد حزب دموکرات، در رقابتی مناقشه برانگیز و با احراز درصد کمتری از آرا (۴۸.۱ درصد) نسبت به رقیب دموکرات خود (۴۸.۳ درصد) به ریاست جمهوری انتخاب، و این مقام ۳۶ روز بعد از انتخابات و درپی حکم دیوان عالی ایالات متحده، که اعضای آن با اختلاف اندکی به نفع بوش رأی دادند، به او تفویض شد. بوش که در عرصۀ امور خارجی بی تجربه بود، در دولتش از پشتیبانی دیک چنی، وزیر دفاع پدرش و معاون او در مقام ریاست جمهوری، و کالین پاوئل، رئیس پیشین نیروهای مسلح، بهره برد. بوش خود را محافظه کاری دل رحم معرفی کرده است که ارزش های سنتّی جمهوری خواهان را، مانند حمایت از کاهش مالیات ها، ایجاد دولتی کوچک ولی کارآمد، ارتشی نیرومند و ارزش های خانوادگی مسیحی، با توجه بیشتر به محرومان، ازجمله قائل بودن نقش بیشتری برای کلیسا ها و بنیادهای خیریه در زمینۀ کمک به تهیدستان، درهم آمیخته است. ازجمله نخستین اقدامات بوش در مقام ریاست جمهور پایان دادن به کمک های دولت فدرال به مؤسسات بین المللی مُبلّغ یا هوادار سقط جنین، و پیشنهاد تشکیل ادارۀ اقدامات اعتقادی کاخ سفید برای توزیع میلیارد ها دلار طی دَه سال بین گروه های مذهبی برای فعالیت های خیر خواهانه و اجتماعی بود. اما نحوۀ پیروزی او در انتخابات ریاست جمهوری، بر مبنای برتری اندک آرای شمارش شدۀ او در ایالت فلوریدا، ایالتی که برادر جوان ترش، جب بوش، فرماندار آن بود، قدرت حکمرانی او را تضعیف کرد. او چهارمین رئیس جمهور ایالات متحد است که، به رغم کمتر بودن آرائش، براساس قاعدۀ کالج انتخاباتی به پیروزی دست یافت و، پس از جان کوئینْسی آدامز، دومین پسر یک رئیس جمهور است که به ریاست جمهوری رسیده است. در میان همۀ رؤسای جمهور ایالات متحده، از زمان وودرو ویلسون در ۱۹۱۲ به بعد، او کوتاه ترین تجربه را در خدمات عمومی داشته است. بوش بزرگ ترین فرزند در میان شش فرزند خانوادۀ پدری اش است. او در نیوهیون، در ایالت کنتیکت، متولد شد، اما در میدلند و هیوستون تگزاس پرورش یافت. مدرک کارشناسی خود را از دانشگاه ییل و مدرک کارشناسی ارشدِ رشتۀ مدیریت بازرگانی را، در ۱۹۷۵، از مدرسۀ بازرگانی هارواردگرفت. در ۱۹۷۷، به تگزاس بازگشت تا یک شرکت اکتشاف نفت و گاز تشکیل دهد، ولی سقوط قیمت های نفت در اوایل دهۀ ۱۹۸۰ تلاش او را ناکام گذاشت. بوش، که پیش تر گرفتار مصرف الکل و مواد مخدّر سبک بود، پس از ازدواج در ۱۹۷۷، آن ها را کنار گذاشت. در ۱۹۸۷، به منظور کمک به مبارزات انتخاباتی پدرش برای احراز مقام ریاست جمهوری به واشینگتن رفت. در ۱۹۸۹، بوش و گروهی از شرکا امتیاز تأسیس تیم بیسبال تگزاس رینجرز را خریدند و سپس زمین بازی جدید این تیم را به نام بالپارک در آرلینگتون تگزاس احداث کردند. او که در مقام سهام دار و مدیر کل تیم تگزاس رینجرز فعالیت داشت، سرانجام در ۱۹۹۸ سرمایه گذاری ۰.۶میلیون دلاری خود را به ۱۵میلیون دلار فروخت. بوش در ۱۹۷۸ خود را نامزد عضویت در کنگره کرد اما موفقیتی به دست نیاورد. با این حال در ۱۹۹۴ ناباورانه آن ریچاردز، فرماندار دموکرات و محبوب ایالت تگزاس، را شکست داد و در مقام دومین فرماندار جمهوری خواه از دورۀ بازسازی زمام امور این ایالت را به دست گرفت. در دورۀ فرمانداری، با مجلس ایالتی که تحت کنترل دموکرات ها بود برای اجرای اصلاحات آموزشی همکاری کرد و در ۱۹۹۸ با کسب دوسوم آرا بار دیگر به این سمت برگزیده شد. بوش در تلاش برای دستیابی به مقام ریاست جمهوری از ارتباطات سیاسی پدرش و توانایی او برای گردآوری ۹۶میلیون دلار بودجۀ مبارزاتی تا ژوئیۀ ۲۰۰۰ بهره برد. بوش در ژانویه ۲۰۰۱ به مقام ریاست جمهوری امریکا رسید. نخستین بحران دورۀ ریاست جمهوری او واقعه ۱۱ سپتامبر و انفجار برج های دو قلو در نیویورک بود. دولت امریکا سازمان القاعده و رهبر آن بن لادن را مسئول این انفجار دانست. از این رو از دولت طالبان در افغانستان که به القاعده پناه داده بود خواست بن لادن را تحویل دهد. با امتناع طالبان، امریکا با تصویب سازمان ملل متحد به افغانستان حمله کرد و دولت طالبان را سرنگون کرد. به دنبال آن در ۲۰۰۳ با حمله به عراق و اشغال آن، صدام حسین سرنگون شد. واقعه ۱۱ سپتامبر و مسئله افغانستان و عراق بر سراسر دو دوره ریاست جمهوری جورج بوش سایه افکند. او با این که در انتخابات ۲۰۰۴ بر رقیب دموکراتش پیروز شد و بار دیگر به ریاست جمهوری رسید، ولی شکست و ناکامی در اشغال عراق از محبوبیت او و حزبش بسیار کاست. حمله نظامی امریکا به عراق را مهم ترین اشتباه دوران ریاست جمهوری او دانسته اند. وی در سراسر جهان به عنوان فردی جنگ افروز چهره ای نامطلوب یافت و سیاست های تجاوزگرایانۀ امریکا در دورۀ زمامداری او و زیر پا نهادن موازین حقوق بشر در سرزمین های تحت اشغال و زندان های ابوغُرَیب و گوانتانامو و بی اعتنایی به اعتراض های مردمی در سرتاسر جهان، صلاحیت و موقعیت جهانی امریکا را به شدّت در انظار جهانیان پایین آورد.