بوستانیِ بُخارایی، محمّد عَبدُالعَظیم (بخارا ۱۲۵۴ـ۱۳۲۵ق)
(مشهور به سامی) وقایع نگار، نویسنده، و شاعر تاجیک. در بخارا، نزد احمد مخدوم دانش و ملاسعدالدین ماهر دانش آموخت. سپس به دربار امیر بخارا مظفر بن نصرالله منغیتی (۱۲۷۶ـ۱۳۰۲ق) پیوست و در برخی نبردها وقایع نگار رسمی سپاه او بود. بارها با سفیران بخارا به روسیه سفر کرد. سپس، منشی امیر عبدالاحد منغیتی (۱۳۰۳ـ۱۳۳۹ق) شد و او را در سفر پترزبورگ همراهی کرد (۱۲۹۸ق). به سبب نکوهش درباریان بخارا از دستگاه حکومتی رانده شد. اواخر عمرش را به نابینایی در تهی دستی گذراند. از آثارش:تحفۀ شاهی در تاریخ خان نشین بخارا (۱۳۱۷ـ۱۳۱۹ق)؛تاریخ سلاطین منغیتیۀ دارالسلطنۀ بخارای شریف (۱۳۲۴ق) که با ترجمۀ روسی آن چاپ شده (دوشنبه، ۱۹۶۲م)؛دخمۀ شاهان در وزنشاهنامه؛ مرآت الخیال به نظم؛ مناشیرالاعلام؛ تنزیه الانشا/ رسالۀ انشا/ مناظرالانشا در نامه نگاری (۱۳۰۰ق)؛مفاتیح العبر؛ ترجمۀ اعلام الناس؛ تذکرة الفضلا؛ مرآت الیقین.
(مشهور به سامی) وقایع نگار، نویسنده، و شاعر تاجیک. در بخارا، نزد احمد مخدوم دانش و ملاسعدالدین ماهر دانش آموخت. سپس به دربار امیر بخارا مظفر بن نصرالله منغیتی (۱۲۷۶ـ۱۳۰۲ق) پیوست و در برخی نبردها وقایع نگار رسمی سپاه او بود. بارها با سفیران بخارا به روسیه سفر کرد. سپس، منشی امیر عبدالاحد منغیتی (۱۳۰۳ـ۱۳۳۹ق) شد و او را در سفر پترزبورگ همراهی کرد (۱۲۹۸ق). به سبب نکوهش درباریان بخارا از دستگاه حکومتی رانده شد. اواخر عمرش را به نابینایی در تهی دستی گذراند. از آثارش:تحفۀ شاهی در تاریخ خان نشین بخارا (۱۳۱۷ـ۱۳۱۹ق)؛تاریخ سلاطین منغیتیۀ دارالسلطنۀ بخارای شریف (۱۳۲۴ق) که با ترجمۀ روسی آن چاپ شده (دوشنبه، ۱۹۶۲م)؛دخمۀ شاهان در وزنشاهنامه؛ مرآت الخیال به نظم؛ مناشیرالاعلام؛ تنزیه الانشا/ رسالۀ انشا/ مناظرالانشا در نامه نگاری (۱۳۰۰ق)؛مفاتیح العبر؛ ترجمۀ اعلام الناس؛ تذکرة الفضلا؛ مرآت الیقین.