بوستان پیرا. ( نف مرکب ) بوستان پیرای. باغبان. ( آنندراج ). بستان پیرا. بوستان بان. ( فرهنگ فارسی معین ) : اگر از دورباش بوستان پیرا نیندیشدسر از یک طوق با قمری کند سرو روان بیرون.صائب.بسعی بوستان پیرا چه حاجت باغ مینو را.یغما ( از ضیاءاللغة ).رجوع به بستان پیرا و بستان پیرای شود.