بوستان شیرین

لغت نامه دهخدا

بوستان شیرین. [ ن ِ ] ( اِ مرکب ) نام نوایی است که مطربان زنند. ( اوبهی ). نوایی است از موسیقی قدیم. ( فرهنگ فارسی معین ). رجوع به بستان شیرین شود.

فرهنگ فارسی

نام نوایی است که مطربان زنند . نوایی است از موسیقی .

پیشنهاد کاربران

بپرس