بوزنینه. [ زَ ن َ /ن ِ ] ( اِ ) بوزنه را گویند که میمون باشد. ( برهان ). جانوری معروف که میمون باشد و بسیار زیرک و هوشیار است. ( انجمن آرا ). بوزنه. ( ناظم الاطباء ) : به ریش تیس و به بینی پیل و غبغب گاوبه خرس رقص کن و بوزنینه لعاب.خاقانی ( دیوان چ سجادی ص 54 ).خنبک زند چو بوزنه چنبک زند چو خرس این بوزنینه ریشک پهنانه منظرک.خاقانی ( دیوان چ سجادی ص 780 ).رجوع به بوزنه و بوزینه و آنندراج شود.