بوزاگری

لغت نامه دهخدا

بوزاگری. [ گ َ ] ( حامص مرکب ) کسی که بوزه میسازد. شغل بوزه سازی و بوزه فروشی. ( ناظم الاطباء ). عمل و شغل بوزاگر، بوزه سازی و بوزه فروشی. ( فرهنگ فارسی معین ).

پیشنهاد کاربران

بپرس