بورینی. ( اِخ ) ( 963 - 1024 هَ. ق. ) ابوالضیاء حسن بن محمدبن محمدبن حسن بن عمربن عبدالرحمن صفوری. ملقب به بدرالدین بورینی در نزدیکیهای صفوریه بدنیا آمد و یگانه در زمان خود بود. او را تألیفات فراوانی است ، از جمله : نوشته هایی بر تفسیر بیضاوی و حاشیه بر مطول و شرح دیوان ابن الفارض و مشهورترین تألیفات وی تاریخ معروف به تراجم الاعیان فی ابناءالزمان است. وی در دمشق درگذشت و همان جا نیز مدفون شد. ( معجم المطبوعات ). رجوع به الاعلام زرکلی شود.
