بوریاپوش. ( نف مرکب ) کنایه از غایت مفلسی و نکبتی که برای پوشیدن ، غیر بوریا نداشته باشد. ( آنندراج ). کسی که از هر جهت بیچاره و بی نوا باشد. ( ناظم الاطباء ) : هوس آتشین رخی داردهر کجا رند و بوریاپوشی است.وحید ( از آنندراج ).