بورگوندی ها

بورگوندی ها یکی از تیره های ژرمن بودند که پس از فروپاشی امپراتوری روم غربی به این سرزمین آمدند. در ۴۱۱ میلادی آنان از رود راین گذشتند و در ورمز یک پادشاهی را پایه ریزی نمودند. آن ها در میانه زد و خوردهای میان رومیان و هون ها سرزمینی را به چنگ آوردند، که امروزه در مرز میان سه کشور سوئیس، ایتالیا و فرانسه است. در سال ۵۳۴ فرانک ها گودومار، واپسین شاه بورگوندی را شکست دادند و این سرزمین را به سرزمین در حال گسترش خود ضمیمه کردند. بورگوندی ها نام شان را بر سرزمین بورگوین گذاردند.
خاستگاه و منشأ بورگوندی ها در هالهٔ ابهام قرار دارد. تاسیتوس، مورخ رومی که در بارهٔ قبایل ژرمن آن سوی کرانه های رود راین در پایان سده اول ( میلادی ) نوشتجاتی دارد، متأسفانه به این مردمان اشاره ای نکرده است و ما اطلاعاتی قطعی از آن ها در پیش از این تاریخ نداریم. در منابع کلاسیک متأخر و منابع آغازین سده های میانه، خاستگاه شان جزیره برنهلم در دریای بالتیک معرفی شده است. اما امروزه محققان در این باره به دیده تردید می نگرند، و کوشش هایشان برای اثبات کوچ فرضی بورگوندی ها از اسکاندیناوی به سرزمین اصلی در سده اول پیش از میلاد براساس شواهد باستانشناسی، هنوز ناموفق بوده است.
گزارش شده است که بورگوندی ها در قرن دوم بعد از میلاد در منطقه ای مابین رودخانه های ویستولا و اودر واقع در غرب لهستان امروزی می زیستند. پس از آن گاهی اوقات به سمت غرب می کوچیدند، و در سده سوم ( میلادی ) به ناحیه ای در بالادست و میانهٔ رودخانه ماین در جنوب غربی آلمان رسیدند.
صفحه اصلی: زبان بورگوندی