بورودین، اَلِکْسانْدْر (۱۸۳۳ـ۱۸۷۷)(Borodin, Aleksandr)
بورودین، اَلِکْسانْدْر
آهنگ ساز روس . در سن پترزبورگ به دنیا آمد و پسر نامشروع شاهزاده ای روس بود. در رشتۀ شیمی پزشکی (داروسازی ) تخصص یافت ، اما اوقات فراغت خود را وقف ساختن موسیقی می کرد. اپرای شاهزاده ایگور، مهم ترین اثر او، ناتمام باقی ماند ؛ این اپرا را نیکلای ریمسکی ـ کورساکوف و اَلِکْسانْدْر گلازونف تکمیل کردند و شامل رقص های پولوفتسیایی است . آثار دیگر او مانند سمفونی ها، ترانهها، و موسیقی مجلسی، با استفاده از تم های سنتی روسی ساخته شده اند. پدر بورودین ، شاهزاده گِده آنُف، او را پسر یکی از سِرف های خود قلمداد می کرد. بورودین از کودکی به موسیقی و علم علاقۀ یکسانی نشان می داد. در ۹سالگی سعی کرد آهنگ سازی کند و به او درس موسیقی دادند. هنگام تحصیل در آکادمی پزشکی، علاقه و توجه ویژۀ خود را صرف شیمی کرد، و در دوران تحصیل در آلمان با نوازندۀ پیانو یِکاترینا پروتوپوپوفا آشنا شد، و در ۱۸۶۳ با او ازدواج کرد. یک سال پیش از آن ، او که تا آن هنگام آهنگ سازی را نزد خود آموخته بود، شروع به تعلیم گرفتن از میلی بالاکیرِف کرد، که در ۱۸۶۹ رهبر ارکستر نخستین سمفونی او نیز بود. در همان سال کار بر روی اپرای شاهزاده ایگور را آغاز کرد و با فاصله های نامنظم روی آن کار می کرد؛ پارتیتور این اثر را که ریمسکی ـ کورساکوف و گلازونف تکمیل کردند، بخشی از زیباترین آثار او را در خود دارد. از ۱۸۷۲ تا پایان عمر در مدرسۀ پزشکی بانوان، سخنرانی های آموزشی دربارۀ شیمی انجام می داد و دربارۀ این موضوع رساله های مهمی نوشت . به رغم شهرتش، به سبب نقاط اوجی همچون رقص های پولوفتسیایی و حتی کیسمِت (قسمت)، موسیقی بورودین نیز توجه دقیق تری می طلبد؛ بهترین اثر او فوق العاده غنی و پرتنوع است ، بی آن که به شیوۀ برخی از معاصرانش زننده یا مالیخولیایی باشد. ازجمله آثار اوست: ارکستری . سه سمفونی (سومی ناتمام )؛ در استِپ های آسیای مرکزی برای ارکستر (۱۸۸۰). مجلسی. دو کوارتت زهی (۱۸۷۴ـ۱۸۷۹، ۱۸۸۱)؛ سرناد به سبک اسپانیایی برای کوآرتت زهی ؛ سوییت کوچک برای پیانو. آوازی. سرناد چهار عاشق برای یک بانو برای کوآرتت صداهای مردانه ؛ ترانه ها.
بورودین، اَلِکْسانْدْر
آهنگ ساز روس . در سن پترزبورگ به دنیا آمد و پسر نامشروع شاهزاده ای روس بود. در رشتۀ شیمی پزشکی (داروسازی ) تخصص یافت ، اما اوقات فراغت خود را وقف ساختن موسیقی می کرد. اپرای شاهزاده ایگور، مهم ترین اثر او، ناتمام باقی ماند ؛ این اپرا را نیکلای ریمسکی ـ کورساکوف و اَلِکْسانْدْر گلازونف تکمیل کردند و شامل رقص های پولوفتسیایی است . آثار دیگر او مانند سمفونی ها، ترانهها، و موسیقی مجلسی، با استفاده از تم های سنتی روسی ساخته شده اند. پدر بورودین ، شاهزاده گِده آنُف، او را پسر یکی از سِرف های خود قلمداد می کرد. بورودین از کودکی به موسیقی و علم علاقۀ یکسانی نشان می داد. در ۹سالگی سعی کرد آهنگ سازی کند و به او درس موسیقی دادند. هنگام تحصیل در آکادمی پزشکی، علاقه و توجه ویژۀ خود را صرف شیمی کرد، و در دوران تحصیل در آلمان با نوازندۀ پیانو یِکاترینا پروتوپوپوفا آشنا شد، و در ۱۸۶۳ با او ازدواج کرد. یک سال پیش از آن ، او که تا آن هنگام آهنگ سازی را نزد خود آموخته بود، شروع به تعلیم گرفتن از میلی بالاکیرِف کرد، که در ۱۸۶۹ رهبر ارکستر نخستین سمفونی او نیز بود. در همان سال کار بر روی اپرای شاهزاده ایگور را آغاز کرد و با فاصله های نامنظم روی آن کار می کرد؛ پارتیتور این اثر را که ریمسکی ـ کورساکوف و گلازونف تکمیل کردند، بخشی از زیباترین آثار او را در خود دارد. از ۱۸۷۲ تا پایان عمر در مدرسۀ پزشکی بانوان، سخنرانی های آموزشی دربارۀ شیمی انجام می داد و دربارۀ این موضوع رساله های مهمی نوشت . به رغم شهرتش، به سبب نقاط اوجی همچون رقص های پولوفتسیایی و حتی کیسمِت (قسمت)، موسیقی بورودین نیز توجه دقیق تری می طلبد؛ بهترین اثر او فوق العاده غنی و پرتنوع است ، بی آن که به شیوۀ برخی از معاصرانش زننده یا مالیخولیایی باشد. ازجمله آثار اوست: ارکستری . سه سمفونی (سومی ناتمام )؛ در استِپ های آسیای مرکزی برای ارکستر (۱۸۸۰). مجلسی. دو کوارتت زهی (۱۸۷۴ـ۱۸۷۹، ۱۸۸۱)؛ سرناد به سبک اسپانیایی برای کوآرتت زهی ؛ سوییت کوچک برای پیانو. آوازی. سرناد چهار عاشق برای یک بانو برای کوآرتت صداهای مردانه ؛ ترانه ها.
wikijoo: بورودین،_الکساندر_(۱۸۳۳ـ۱۸۷۷)