بورلی لرین گرین ( ( به انگلیسی: Beverly Lorraine Greene ) ؛ ۴ اکتبر ۱۹۱۵ – ۲۲ اوت ۱۹۵۷ ) معمار آمریکایی بود. به گفتهٔ درک اسپرلوک ویلسون، سردبیر معماری، او «نخستین زن آفریقایی - آمریکایی است که مجوز معماری در ایالات متحدهٔ دریافت کرده است. » [ ۱] [ ۲] نام او در سال ۱۹۴۲ به عنوان یک معمار در ایلینوی ثبت شده است.
بورلی لرین گرین در ۴ اکتبر ۱۹۱۵ از وکیلی به نام جیمز ای. گرین و همسرش ورا اهل شیکاگو، ایلینوی متولد شد. این خانواده اصالت آفریقایی - آمریکایی داشتند. او هیچ برادر و خواهری نداشت. [ ۱] او در دانشگاه ادغام نژادی ایلینوی در اربانا - شمپین ( UIUC ) تحصیل کرد و در سال ۱۹۳۶ با مدرک کارشناسی در مهندسی ساختمان فارغ التحصیل شد و نخستین زن آفریقایی - آمریکایی شد که این مدرک را از دانشگاه کسب کرد. [ ۲] یک سال بعد او مدرک کارشناسی ارشد در رشتهٔ برنامه ریزی شهری و مسکن دریافت کرد. [ ۱] او همچنین در باشگاه نمایشی Cenacle عضو بود و عضو انجمن مهندسان عمران آمریکا هم بود. [ ۳] تعهدات مدنی گرین پس از پایان دوره کارشناسی ارشد خود در سال ۱۹۳۷ گسترش یافت. در آن سال، گرین بخشی از یک کمیته آفریقایی آمریکایی بود که برای خرید یک آمبولانس برای تیپ بین المللی که با جمهوری اسپانیا در جنگ داخلی اسپانیا می جنگید، پول جمع آوری کرد. سال بعد، او کلوپ دختران ساوث ساید را رهبری کرد، که کار آگاه رسانی و یافتن راه حال هایی برای رسیدگی به «غفلت محسوس از نیاز دختران سیاهپوست در تمام سنین» در دوران رکود بزرگ بود. [ ۴]
پس از فارغ التحصیلی، او به شیکاگو بازگشت و در سال ۱۹۳۸ در ادارهٔ مسکن [ ۱] [ ۵] استخدام شد. او نخستین معمار زن آفریقایی - آمریکایی با مجوز در ایالات متحده شد که در ۲۸ دسامبر ۱۹۴۲ در ایالت ایلینوی ثبت نام کرد. [ ۱] گرین همچنین برای نخستین دفتر معماری به رهبری یک آمریکایی آفریقایی تبار در مرکز شهر شیکاگو کار کرد. [ ۶] علیرغم دست آوردهایش، غلبه بر موانع نژادی برای یافتن کار در شهر دشوار بود. [ ۷] جریان اصلی مطبوعات شیکاگو عموما! او و دیگران معماران سیاه پوست را نادیده می گرفتند. [ ۸]
گزارشی روزنامه ای در سال ۱۹۴۵ در مورد پروژه توسعه شرکت بیمه عمر متروپولیتن در شهر استیوزنت باعث شد که گرین به شهر نیویورک نقل مکان کند. او درخواست خود را برای شرکت در طرّاحی ارائه داد که با این که در برنامه ریزی اولیهٔ کارفرما در بارهٔ جداسازی نژادی، امّا برای طرّاحی استخدام شد. تنها پس از چند روز، او پروژه را رها کرد تا بورسیهٔ تحصیلی در مقطع کارشناسی ارشد معماری در دانشگاه کلمبیا را بپذیرد. [ ۱] او در سال ۱۹۴۵ مدرک معماری گرفت و در شرکت ایزادر رزفیلد مشغول به کار شد. شرکت رزفیلد در درجهٔ اول تأسیسات درمانی را طراحی می کرد. گرین تا سال ۱۹۵۵ در دفتر رزفیلد باقی ماند، اما با ادوارد دورل استون در حداقل دو پروژه در اوایل دهه ۱۹۵۰ همکاری کرد. در سال ۱۹۵۱، او درگیر پروژهٔ ساخت تئاتر در دانشگاه آرکانزاس شد و در سال ۱۹۵۲، به برنامه ریزی مجتمع هنری در کالج سارا لارنس کمک کرد. پس از سال ۱۹۵۵، او با مارسل برور کار کرد و در طراحی مقر سازمان ملل متحد، یونسکو، در پاریس و برخی از ساختمان های پردیس دانشگاه هایتس دانشگاه نیویورک همکاری کرد، اگرچه هر دوی این پروژه ها پس از مرگ گرین تکمیل شدند. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبورلی لرین گرین در ۴ اکتبر ۱۹۱۵ از وکیلی به نام جیمز ای. گرین و همسرش ورا اهل شیکاگو، ایلینوی متولد شد. این خانواده اصالت آفریقایی - آمریکایی داشتند. او هیچ برادر و خواهری نداشت. [ ۱] او در دانشگاه ادغام نژادی ایلینوی در اربانا - شمپین ( UIUC ) تحصیل کرد و در سال ۱۹۳۶ با مدرک کارشناسی در مهندسی ساختمان فارغ التحصیل شد و نخستین زن آفریقایی - آمریکایی شد که این مدرک را از دانشگاه کسب کرد. [ ۲] یک سال بعد او مدرک کارشناسی ارشد در رشتهٔ برنامه ریزی شهری و مسکن دریافت کرد. [ ۱] او همچنین در باشگاه نمایشی Cenacle عضو بود و عضو انجمن مهندسان عمران آمریکا هم بود. [ ۳] تعهدات مدنی گرین پس از پایان دوره کارشناسی ارشد خود در سال ۱۹۳۷ گسترش یافت. در آن سال، گرین بخشی از یک کمیته آفریقایی آمریکایی بود که برای خرید یک آمبولانس برای تیپ بین المللی که با جمهوری اسپانیا در جنگ داخلی اسپانیا می جنگید، پول جمع آوری کرد. سال بعد، او کلوپ دختران ساوث ساید را رهبری کرد، که کار آگاه رسانی و یافتن راه حال هایی برای رسیدگی به «غفلت محسوس از نیاز دختران سیاهپوست در تمام سنین» در دوران رکود بزرگ بود. [ ۴]
پس از فارغ التحصیلی، او به شیکاگو بازگشت و در سال ۱۹۳۸ در ادارهٔ مسکن [ ۱] [ ۵] استخدام شد. او نخستین معمار زن آفریقایی - آمریکایی با مجوز در ایالات متحده شد که در ۲۸ دسامبر ۱۹۴۲ در ایالت ایلینوی ثبت نام کرد. [ ۱] گرین همچنین برای نخستین دفتر معماری به رهبری یک آمریکایی آفریقایی تبار در مرکز شهر شیکاگو کار کرد. [ ۶] علیرغم دست آوردهایش، غلبه بر موانع نژادی برای یافتن کار در شهر دشوار بود. [ ۷] جریان اصلی مطبوعات شیکاگو عموما! او و دیگران معماران سیاه پوست را نادیده می گرفتند. [ ۸]
گزارشی روزنامه ای در سال ۱۹۴۵ در مورد پروژه توسعه شرکت بیمه عمر متروپولیتن در شهر استیوزنت باعث شد که گرین به شهر نیویورک نقل مکان کند. او درخواست خود را برای شرکت در طرّاحی ارائه داد که با این که در برنامه ریزی اولیهٔ کارفرما در بارهٔ جداسازی نژادی، امّا برای طرّاحی استخدام شد. تنها پس از چند روز، او پروژه را رها کرد تا بورسیهٔ تحصیلی در مقطع کارشناسی ارشد معماری در دانشگاه کلمبیا را بپذیرد. [ ۱] او در سال ۱۹۴۵ مدرک معماری گرفت و در شرکت ایزادر رزفیلد مشغول به کار شد. شرکت رزفیلد در درجهٔ اول تأسیسات درمانی را طراحی می کرد. گرین تا سال ۱۹۵۵ در دفتر رزفیلد باقی ماند، اما با ادوارد دورل استون در حداقل دو پروژه در اوایل دهه ۱۹۵۰ همکاری کرد. در سال ۱۹۵۱، او درگیر پروژهٔ ساخت تئاتر در دانشگاه آرکانزاس شد و در سال ۱۹۵۲، به برنامه ریزی مجتمع هنری در کالج سارا لارنس کمک کرد. پس از سال ۱۹۵۵، او با مارسل برور کار کرد و در طراحی مقر سازمان ملل متحد، یونسکو، در پاریس و برخی از ساختمان های پردیس دانشگاه هایتس دانشگاه نیویورک همکاری کرد، اگرچه هر دوی این پروژه ها پس از مرگ گرین تکمیل شدند. [ ۱]
wiki: بورلی لرین گرین