بود، فرامرز اردشیر (۱۹۰۰)
دانشور و موبد زردشتی هندی. در ۱۹۲۴ دانشنامۀ لیسانس و در ۱۹۲۶ دانشنامۀ فوق لیسانس گرفت. در ۱۹۵۷ با ارائۀ پایان نامۀ خود، مفاهیم روح و جاودانگی در آیین زردشتی، دانشنامۀ دکتری گرفت. در ۱۹۲۵ مدیر مدرسۀ آتورنان در بمبئی و در ۱۹۳۳ مدرس دانشگاه بین المللی تاگور در شانتی نیکتان شد. در ۱۹۳۸ عضو هیئت مدیرۀ پژوهشگاه خاورشناسی کاما در بمبئی، در ۱۹۳۹ رئیس انجمن تاگور در همان جا و در ۱۹۴۰ موبد یکی از آتشکده های زردشتی همان شهر شد. در ۱۹۵۲ بنیانگذار اتحادیۀ مطالعۀ ادیان بزرگ در آکسفورد انگلستان و در ۱۹۵۵ عضو هیئت علمی انجمن تحقیقات فلسفی در لوس آنجلس و در ۱۹۶۸ استاد مؤسسۀ مطالعات آسیایی کالیفرنیا در سان فرانسیسکو بود. از آثارش: سرودهای زردشت (لندن، ۱۹۵۲)؛ تأثیر شرق بر تعالیم فیثاغورثیان (۱۹۵۷)؛ انسان، روح و جاودانگی در آیین زردشتی (بمبئی، ۱۹۶۰)؛ رشتۀ بی درز آگاهی (۱۹۶۸)؛ دانش معاصر و یوگای سازنده (۱۹۷۰).
دانشور و موبد زردشتی هندی. در ۱۹۲۴ دانشنامۀ لیسانس و در ۱۹۲۶ دانشنامۀ فوق لیسانس گرفت. در ۱۹۵۷ با ارائۀ پایان نامۀ خود، مفاهیم روح و جاودانگی در آیین زردشتی، دانشنامۀ دکتری گرفت. در ۱۹۲۵ مدیر مدرسۀ آتورنان در بمبئی و در ۱۹۳۳ مدرس دانشگاه بین المللی تاگور در شانتی نیکتان شد. در ۱۹۳۸ عضو هیئت مدیرۀ پژوهشگاه خاورشناسی کاما در بمبئی، در ۱۹۳۹ رئیس انجمن تاگور در همان جا و در ۱۹۴۰ موبد یکی از آتشکده های زردشتی همان شهر شد. در ۱۹۵۲ بنیانگذار اتحادیۀ مطالعۀ ادیان بزرگ در آکسفورد انگلستان و در ۱۹۵۵ عضو هیئت علمی انجمن تحقیقات فلسفی در لوس آنجلس و در ۱۹۶۸ استاد مؤسسۀ مطالعات آسیایی کالیفرنیا در سان فرانسیسکو بود. از آثارش: سرودهای زردشت (لندن، ۱۹۵۲)؛ تأثیر شرق بر تعالیم فیثاغورثیان (۱۹۵۷)؛ انسان، روح و جاودانگی در آیین زردشتی (بمبئی، ۱۹۶۰)؛ رشتۀ بی درز آگاهی (۱۹۶۸)؛ دانش معاصر و یوگای سازنده (۱۹۷۰).
wikijoo: بود،_فرامرز_اردشیر_(۱۹۰۰)