بوخله

لغت نامه دهخدا

بوخله. [ خ َ / خ ُ ل َ / ل ِ ] ( اِ ) بوخل که خرفه باشد. ( برهان ). بوخل. خرفه. ( از آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( از انجمن آرا ) : در سند و هند جرب و حصبه باشد. اسافل به آرد جو و بوخله طلا کنند. ( تاریخ بیهق ص 30 ). رجوع به بوخل شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) خرفه بقله الحمقائ .

فرهنگ عمید

= بخله

پیشنهاد کاربران

بپرس