بوجهی. [ ب ِوَ ] ( ق مرکب ) بطریقی. به جهتی. ( فرهنگ فارسی معین ). مأخوذ از تازی. به هر جهت. و به هر طریق و به هر بابت. ( ناظم الاطباء ). رجوع به «وجه » و «بوجه » شود.
