بوتچونی اومبرتو

بوتْچونی، اومبرتو (۱۸۸۲ـ۱۹۱۶)(Boccioni, Umberto)
خیال های همزمان (1912)
خنده (1911)
جنب وجوش یک دوچرخه سوار (1913)
شراب خوار (1914)
شهر برمی خیزد (1910)
پرتره ی فتوریستی از مادرش (1912)
نقاش، مجسمه ساز و نظریه پرداز ایتالیایی. از بنیاد گذاران جنبش فتوریسم بود. به شیوه ای نیمه انتزاعی راه جست، که هدف آن نشان دادن حرکت و سرعت بود، چنان که در مجسمۀ مفرغینش با نام صور یگانۀ استمرار در فضا (۱۹۱۳؛ موزۀ هنرهای معاصر تهران) مشهود است. در ردجو، کالابری، جنوب ایتالیا، به دنیا آمد. در رم نزد جاکومو_بالا هنر آموخت، و در میلان سکونت گزید؛ در آن جا با فیلیپو مارینتی، شاعر نوپرداز و آغازگر فتوریسم، آشنا شد. آن دو و چند هنرمند دیگر در ۱۹۱۰ بیانیۀ نقاشان فتوریست را منتشر کردند. بوتچونی بیانیۀ مجسمه سازی فتوریستی را در ۱۹۱۲ منتشر کرد، و در دفاع از آموزه های خود برای رهایی از مفاهیم آکادمیک، بر ترکیب مواد گوناگون در ساخت مجسمه تأکید ورزید. بیشتر آثاری که دیدگاه اخیر را در آن ها به اجرا درآورده است، اکنون از بین رفته، و فقط عکس آن ها باقی مانده است.
از آثار اوست:
خیال های همزمان، خنده، جنب وجوش یک دوچرخه سوار، شراب خوار، شهر برمی خیزدوپرتره ای فتوریستی از مادرش.