بوت استراپ

بوت استراپ (الکترونیک). در زمینه الکترونیک، یک مدار بوت استراپ به شکلی است که بخشی از خروجی یک طبقه تقویت کننده به ورودی اعمال می شود، بنابراین می تواند امپدانس ورودی تقویت کننده را تغییر دهد. هنگامی که عمداً اعمال می شود، هدف معمولاً افزایش و نه کاهش امپدانس است. [ ۱] بطور کلی، هر تکنیکی که بخشی از خروجی سیستم در هنگام راه اندازی استفاده می شود، به عنوان بوت استراپ توصیف می شود.
در حوزه مدارهای ماسفت، بوت استراپ کردن معمولاً به معنی کشیدن نقطه کار ترانزیستور بالاتر از خط منبع تغذیه است. [ ۲] [ ۳] همین اصطلاح برای تغییر بیشتر پویایی نقطه کار تقویت کننده عملیاتی ( با تغییر در هردو خط تغذیه مثبت و منفی آن ) به منظور افزایش تغییرات ولتاژ خروجی آن ( نسبت به زمین ) بطور کلی استفاده می شود. [ ۴] به تعبیری که در این پاراگراف استفاده می شود، بوت استراپ کردن یک تقویت کننده عملیاتی به معنای «استفاده از سیگنال برای راه اندازی نقطه مرجع منبع تغذیه آپ امپ» است. [ ۵] استفاده پیشرفته تر از روش بوت استراپ کردن خط تغییر ویژگی غیرخطی C/V ورودی های آپ امپ جی فت به منظور کاهش اعوجاج آن است. [ ۶] [ ۷]
در طرح های مدار آنالوگ، یک مدار بوت استراپ چیدمانی از اجزای است که عمداً برای تغییر امپدانس ورودی یک مدار در نظر گرفته شده اند. معمولاً با استفاده از مقدار کمی بازخورد مثبت، معمولاً در دو طبقه، امپدانس افزایش می یابد. این اغلب در روزهای اولیه پیدایش ترانزیستورهای دوقطبی، که ذاتاً امپدانس ورودی واقعاً کمی دارند، ضروری بود. از آنجا که بازخورد مثبت است، چنین مدارهایی در مقایسه با مدارهایی که بوت استراپ ندارند، از پایداری ضعیف و عملکرد نویزی رنج می برند.