بوبردک. [ ب َ دَ ] ( اِ مصغر ) مصغر بوبرد است که بلبل باشد. ( برهان ). بوبرد. بلبل. ( فرهنگ فارسی معین ). مصغر بوبرد یعنی بلبل خرد. ( ناظم الاطباء ). صاحب آنندراج در ذیل «بوبرد» آرد: و آن را بوبردک و بوبرد نیز گفته اند. کنایه از آنکه بوی گل را استنشاق و استشمام کند - انتهی. رجوع به ماده قبل شود.
