بوبراقش

لغت نامه دهخدا

بوبراقش. [ ب َ ق ِ ] ( ع اِ مرکب ) بوقلمون. ( ناظم الاطباء ) ( اشتینگاس ). رجوع به ابوبراقش در همین لغت نامه و الجماهر بیرونی ص 75 شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس