بوالفضل

لغت نامه دهخدا

بوالفضل. [ بُل ْ ف َ ] ( اِخ ) رجوع به ابوالفضل شود.

فرهنگ فارسی

( صفت ) دارای فضل فاضل .

فرهنگ عمید

صاحب فضل، دارای فضیلت.

پیشنهاد کاربران

بپرس