بوالحکیمان.[ بُل ْ ح ُ ک َ ] ( ع اِ مرکب ) کم خردان و بی شعوران. چه حُکَیم تصغیر حِکَم است جمع حکمت باشد. به این معنی بیدینان باشد. چه ابوالحَکَم کنیت ابوجهل بود از جهت حقارت مصغر کرده ، جمع ساختند. ( آنندراج ) ( غیاث ).
